Liturgia (gr. leitourgyia) – służba Boża.
W Kościele katolickim „liturgia” oznacza oficjalny kult Boga składany przez Kościół – Lud Boży.
Liturgią są:
- msza św. – Ofiara Eucharystyczna,
- sprawowanie sakramentów,
- modlitwa godzin – „brewiarz” – obowiązkowa modlitwa duchownych.
Inne nabożeństwa, jak np. obrzędy pogrzebowe, nabożeństwo majowe, nabożeństwo czerwcowe, Droga krzyżowa, Koronka do Miłosierdzia Bożego itp. określane są mianem „paraliturgicznych” tzn. naśladujących liturgię.
W Kościołach wschodnich (zarówno katolickich, jak i prawosławnych) terminy „Liturgia” oraz „Boska Liturgia” używane są zamiennie na określenie Ofiary Eucharystycznej.
Pochodzenie słowa „liturgia”. gr. λειτουργια, (czyt. leitourgyia) – złożenie słów: leitos – lud i ergon – praca – „działanie ludu” – praca ludu [dla Boga].
Pierwotnie termin oznaczał „czyn ludowy”, rodzaj uroczystego, dobrowolnego zebrania publicznego, a nawet rodzaj „czynu społecznego” np. przy umacnianiu wałów obronnych czy budowie okrętów.
Od II w. n.e. słowo „liturgia” było związane już wyłącznie z uroczystościami religijnymi. Wśród Żydów mieszkających w Aleksandrii terminem tym określano ceremonie spełniane w Świątyni Jerozolimskiej.
Z kolei Grecy mianem tym określali czynności związane z uroczystościami religijnymi, np. z kultami bóstw Dionizosa i Apollina.
Współcześnie słowo „liturgia” oznacza czynności związane z oddawaniem czci Bogu w zgromadzeniu wiernych uczestniczących w sprawowanej liturgii.
- W judaizmie liturgia oznaczała kult oddawany Bogu przez lud w Świątyni Jerozolimskiej.
- W chrześcijaństwie kult oddawany Bogu przez wierzących w świątyni chrześcijańskiej – kościele, cerkwi, zborze.