Po swym zmartwychwstaniu Chrystus ukazywał się uczniom, zaś czterdziestego dnia na ich oczach wzniósł się do nieba z Góry Oliwnej. Określenie "Wniebowstąpienie Pańskie" pochodzi z opisu, przekazanego przez św. Łukasza w Dziejach Apostolskich (Dz 1, 9-11). Ewangeliści piszą o tym fakcie niewiele. Mateusz w ogóle nie mówi o wniebowstąpieniu, Marek wspomina lakonicznie: "Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba" (Mk 16, 19). Jan wzmiankuje w formie przepowiedni. Miejscem wniebowstąpienia Jezusa była Góra Oliwna. Z tej góry, gdzie rozpoczęła się męka Chrystusa, wzięła początek także Jego chwała. Jezus polecił Apostołom, aby nie odchodzili z Jerozolimy, lecz by oczekiwali spełnienia obietnicy zesłania Ducha Świętego (por. Dz 1, 4-5). Po powrocie do Jerozolimy Apostołowie "trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego" (Dz 1, 14). Pan Jezus tajemnicą swojego Wniebowstąpienia żył na długo przed jej dokonaniem się. Przy Ostatniej Wieczerzy wprost zapowiada swoje odejście do niebieskiego Ojca. Motywuje nawet konieczność swego odejścia:
Jezus, widząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował... wiedząc, że... od Boga wyszedł i do Boga idzie (J 13, 1. 3)
W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem (J 14, 2-3)
Znacie drogę dokąd Ja idę... Jeszcze chwila, a świat nie będzie Mnie oglądał... Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przychodzę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca (J 14, 19. 28)
Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: "Dokąd idziesz?". Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście, bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was... A jeżeli odejdę, poślę Go do was... Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca (J 16, 5-7. 28)
Dodano 23 maja 2020 o 22:33 przez Kazimierz Tomalik
Prośmy Chrystusa Pana, zawsze obecnego wśród tych, którzy Go miłują, aby pobłogosławił te pokarmy na stół wielkanocny.
Panie Jezu Chryste, Ty w dzień przed męką i śmiercią kazałeś uczniom przygotować paschalną wieczerzę, w dzień Zmartwychwstania przyjąłeś zaproszenie dwóch uczniów i zasiadłeś z nimi do stołu, a późnym wieczorem przyszedłeś do Apostołów, aby spożyć wraz z nimi posiłek; prosimy Cię, daj nam z wiarą przeżywać Twoją obecność między nami podczas świątecznego posiłku, w dzień Twojego zwycięstwa, abyśmy, mogli się radować z udziału w Twoim życiu i zmartwychwstaniu.
Chlebie żywy który zstąpiłeś z nieba i w Komunii św. dajesz życie światu, pobłogosław ten chleb i wszelkie świąteczne pieczywo na pamiątkę chleba, którym nakarmiłeś lud słuchający Ciebie wytrwale na pustkowiu, i który po swym zmartwychwstaniu przygotowałeś nad jeziorem dla swoich uczniów.
Baranku Boży, który zwyciężyłeś zło i obmyłeś świat z grzechów, pobłogosław to mięso, wędliny i wszelkie pokarmy, które będziemy jedli na pamiątkę Baranka paschalnego i świątecznych potraw, które Ty spożyłeś z Apostołami na Ostatniej Wieczerzy
Pobłogosław także naszą sól, aby chroniła nas od zepsucia.
Chryste, życie i zmartwychwstanie nasze, pobłogosław te jajka, znak nowego życia, abyśmy dzieląc się nimi w gronie rodziny, bliskich i gości, mogli się także dzielić wzajemnie radością z tego, że jesteś z nami. Daj nam wszystkim dojść do wiecznej uczty Twojej, tam, gdzie Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. W. Amen. [Następuje poświęcenie pokarmów wodą święconą.]
Modlitwa przed jedzeniem Bądź pochwalony, Panie Boże nasz, za te dary, które z Twej dobroci spożywać mamy. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Modlitwa po jedzeniu Za ten posiłek i wszystkie dary Twojej dobroci chwalimy Ciebie, Panie Boże. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Dodano 9 kwietnia 2020 o 17:26 przez Kazimierz Tomalik
Triduum Paschalne, to trzy dni, podczas których Pan Jezus Odkupił nas z grzechów i dał nam Zbawienie.
Czytając opis Męki Pańskiej w Ewangelii należy pamiętać, że wówczas początek nowego dnia (nowej doby - 24 godz.) liczono od wieczora dnia poprzedniego, dlatego trzy dni Triduum należy liczyć następująco: 1. czwartek/piątek, 2. piątek/sobota, 3. sobota/niedziela. Godziny nocy i dnia liczono też osobno: od wieczora do rana 12 godz. nocy i od rana do wieczora 12 godz. dnia.
Poszczególne dni Triduum Paschalnego upamiętniają:
Dzień Pierwszy - Miłość doskonałą Jezusa i ustanowienie Ofiary Eucharystycznej, która jest pamiątką Jego Męki i Zmartwychwstania;
Dzień Drugi - Odkupienie - śmierć Jezusa na krzyżu, jako zadość-uczynienie za nasze grzechy, spoczynek w Grobie i zstąpienie do Otchłani/Piekieł, by uwolnić dusze zmarłych z niewoli diabła;
Dzień Trzeci - Wielka Noc i Poranek: Zmartwychwstanie - zwycięstwo nad grzechem i śmiercią - Zbawienie.
Liturgia Triduum Paschalnego Liturgia - Służba Boża, to obrzędy religijne podczas których, czytając fragmenty Pisma św. i naśladując czyny Jezusa, wspominamy wydarzenia naszego Odkupienia i Zbawienia.
Dodano 9 kwietnia 2020 o 17:24 przez Kazimierz Tomalik
W związku z trwającym stanem epidemii i najnowszymi zarządzeniami organów państwowych oraz w nawiązaniu do Dekretu Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 19 marca br. i Wskazań Prezydium Konferencji Episkopatu Polski z dnia 21 marca br., zarządzam dla całej Archidiecezji Poznańskiej, co następuje:
Sprawowanie sakramentów 1. Od dnia 25 marca w każdej Mszy Świętej lub w innych celebracjach może uczestniczyć maksymalnie do 5 osób, nie licząc osób sprawujących posługę (por. www.gov.pl). Zatem oprócz kapłanów i kilku niezbędnych usługujących, mają to być w pierwszej kolejności osoby zamawiające intencję mszalną. Należy liczyć wchodzących, a na drzwiach kościołów trzeba wywiesić stosowną informację, przekazując ją wiernym także drogą internetową. Na liturgię wierni winni wchodzić jedynie przez drzwi zakrystii lub inne boczne wejście. Poza liturgią kościoły winny pozostawać w ciągu dnia otwarte. 2. Jeśli przewidziano Mszę św. koncelebrowaną, to w celu umożliwienia uczestnictwa w niej przedstawicielom rodzin zamawiających każdą z intencji należy rozważyć odprawienie osobnych celebracji. Praktyka ta nie jest możliwa w dniach Triduum Paschalnego. 3. W domach zakonnych w celebracjach uczestniczyć mogą jedynie mieszkańcy domu, bez udziału osób postronnych. 4. Ograniczenie liczby uczestników zgromadzenia do 5 osób obowiązuje również podczas liturgii pogrzebowej. W liczbie tej nie mieści się celebrans, ministrant czy pracownicy firmy pogrzebowej.
Dodano 28 marca 2020 o 13:19 przez Kazimierz Tomalik
Pandemia grypy w latach 1918–1919 (hiszpanka) – pandemia wywołana przez wyjątkowo groźną odmianę podtypu H1N1 wirusa A grypy, do której doszło w latach 1918–1919, znana pod potoczną nazwą „hiszpanka”.
Historia
Pandemia przetoczyła się w okresie 12 miesięcy w latach 1918–1919, w trzech osobnych falach, przez Europę, Azję, Afrykę i Amerykę Północną. Pierwsza fala nadeszła wiosną 1918, była wysoce zakaźna, ale łagodna w przebiegu i nie wzbudziła zaniepokojenia. Pierwszy przypadek został odnotowany w hrabstwie Haskell w stanie Kansas w USA w styczniu 1918 roku. Niewielka liczba mieszkańców hrabstwa Haskell została wcielona do wojska w Fort Riley w Kansas, gdzie 4 marca 1918 kucharz Albert Gitchell zgłosił się do lekarza z temperaturą 39,5 °C. Wkrótce dołączyli do niego kapral Lee Drake i sierżant Adolph Hurby. W ciągu dwóch dni u 522 mężczyzn w obozie zaobserwowano objawy infekcji. Druga fala, od sierpnia 1918, odznaczała się niezwykle wysoką śmiertelnością. Wystąpiła jednocześnie w trzech rejonach: w Breście we Francji, w Bostonie w USA i we Freetown w Sierra Leone w Afryce. Największe ogniska grypy występowały na froncie i w obozach, skąd choroba z łatwością przenosiła się na ludność cywilną. Nawet przy najlepszej opiece medycznej 1/3 chorych umierała. Do Europy grypę sprowadzili amerykańscy żołnierze. Jako że ich transporty docierały główne do portów we Francji, kraj ten stał się wylęgarnią zarazy. Pandemia grypy była także przyczyną licznych śmierci jeńców podczas wojny polsko-bolszewickiej i po niej. Trzecia fala pandemii miała miejsce między końcem 1918 a marcem 1919 i nierównomiernie, lecz z podobnym nasileniem rozwijała się w Stanach Zjednoczonych oraz w niektórych częściach Europy.
Dodano 15 marca 2020 o 15:34 przez Kazimierz Tomalik
Niedziela, 15 marca 2020 r. 7:00 – TVP 1 9:00 – Polskie Radio, Program Pierwszy 9:30 – Telewizja TRWAM 10.00 – Radio EMAUS 11.00 – TVP 1 13:00 – TVP POLONIA 19.00 – Polskie Radio, Program Pierwszy
W dni powszednie: Poniedziałek, 16 marca 2020 r. – niedziela, 22 marca 2020 r. 7:00 – z Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach – TVP1
Poniedziałek, 16 marca 2020 r. – piątek, 20 marca 2020 r. 20:00 – z Jasnej Góry w intencji ustania epidemii, TVP3 pasmo ogólnopolskie oraz na kanale YouToube dostępnym na stronach internetowych: www.jasnagóra.pl i www. episkopat.pl.
Ponadto, transmisje Mszy Świętych będą dostępne za pośrednictwem innych telewizji, stacji radiowych oraz w internecie.
Warszawa, 13 marca 2020 r.
Dodano 14 marca 2020 o 9:30 przez Kazimierz Tomalik
W nawiązaniu do Komunikatu Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski wzywam wszystkich duszpasterzy i wiernych do należytej troski o przestrzeganie podstawowych zasad higieny, a dla całej Archidiecezji Poznańskiej zarządzam, co następuje:
1. Do dnia 29 marca br. udzielam dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy Świętej następującym wiernym Archidiecezji Poznańskiej oraz pozostałym wiernym przebywającym na terenie Archidiecezji Poznańskiej: a. osobom w podeszłym wieku, b. osobom z objawami infekcji (np. kaszel, katar, podwyższona temperatura itp.), c. dzieciom i młodzieży szkolnej oraz dorosłym, którzy sprawują nad nimi bezpośrednią opiekę, d. osobom, które czują obawę przed zarażeniem. Skorzystanie z dyspensy oznacza, że nieobecność na Mszy niedzielnej we wskazanym czasie nie jest grzechem. Proszę jednak, aby korzystający z dyspensy byli wierni osobistej i rodzinnej modlitwie oraz w miarę możliwości łączyli się duchowo ze wspólnotą Kościoła poprzez transmisje radiowe czy telewizyjne. Radio Emaus prowadzi transmisję Mszy św. o godz. 10.00 z katedry poznańskiej. Zwłaszcza osoby starsze i chore powinny w najbliższym czasie unikać skupisk ludzkich. Osoby z objawami infekcji powinny bezwzględnie pozostać w domu.
Dodano 14 marca 2020 o 9:19 przez Kazimierz Tomalik
śp. Adam Waszak – Solec, 8.02.2020 – homilia pogrzebowa
Szanowni Rodzice Adama, Prababciu, Babcie, Rodzino zmarłego! Przyjaciele oraz koleżanki i koledzy Adama! Wszyscy zebrani!
TREN VIII – J. Kochanowski (tekst dostosowany)
Wielkieś nam uczynił pustki w domu swoim, Mój drogi Adamie, tym zniknieniem swoim.
Pełno nas, a jakoby nikogo niebyło: Jedną radosną Twą duszą tak wiele ubyło.
Tyś za wszytki mówił, za wszytki śpiewałeś, Wszytkieś w domu kąciki zawżdy pobiegałeś.
Nie dopuściłeś nigdy matce się frasować Ani ojcu myśleniem zbytnim głowy psować,
To tego, to owego wdzięcznie obłapiając I onym swym uciesznym śmiechem zabawiając.
Teraz wszystko umilkło, szczere pustki w domu, Nie masz zabawki, nie masz rozśmiać się nikomu.
Z każdego kąta żałość człowieka ujmuje, A serce swej pociechy darmo upatruje.
Słowa poety, doskonale oddają dzisiaj nasze uczucia i pokazują, że ból po stracie ukochanej osoby jest taki sam dzisiaj, jak i 440 lat temu, gdy J. Kochanowski pisał te słowa po śmierci swojej ukochanej córeczki Urszuli. Adam, 28 maja ubiegłego roku, skończył 18 lat i rozpoczął 19 rok życia. Jego portret stojący przy trumnie jest jednym z ostatnich jego zdjęć. Takim pozostanie na zawsze w naszej pamięci. I choć będą mijały lata on już się nigdy nie zestarzeje – na zawsze młody.
Dodano 9 lutego 2020 o 17:39 przez Kazimierz Tomalik
LIST APOSTOLSKI "Admirabile signum" OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA
O ZNACZENIU I WARTOŚCI ŻŁÓBKA
1. Godny podziwu znak żłóbka, tak drogi chrześcijanom, zawsze budzi zadziwienie i zdumienie. Przedstawienie wydarzenia narodzin Jezusa oznacza zwiastowanie tajemnicy wcielenia Syna Bożego, z prostotą i radością. Żłóbek jest jakby żywą Ewangelią, która wypływa z kart Pisma Świętego. Kontemplując scenę Bożego Narodzenia, jesteśmy zaproszeni do duchowego wyruszenia w drogę, pociągnięci pokorą Tego, który stał się człowiekiem, aby spotkać każdego człowieka. I odkrywamy, że On nas miłuje tak bardzo, że jednoczy się z nami, abyśmy i my mogli się z Nim zjednoczyć. Tym listem chciałbym wesprzeć piękną tradycję naszych rodzin, które w okresie poprzedzającym Boże Narodzenie przygotowują żłóbek, a także zwyczaj umieszczania go w miejscach pracy, szkołach, szpitalach, więzieniach, na placach... To naprawdę realizacja twórczej wyobraźni, która wykorzystuje najbardziej różnorodne materiały do tworzenia małych arcydzieł piękna. Uczymy się od dzieciństwa: kiedy tato i mama wraz z dziadkami przekazują ten radosny zwyczaj, który uosabia bogatą duchowość ludową. Chciałbym, aby ta praktyka nie ustała, a wręcz mam nadzieję, że tam, gdzie została zaniechana, zostanie odkryta na nowo i ożywiona.
Dodano 24 grudnia 2019 o 19:38 przez Kazimierz Tomalik
Betlejemskie Światło Pokoju zorganizowano po raz pierwszy w 1986 roku w Linz, w Austrii, jako część bożonarodzeniowych działań charytatywnych. Akcja nosiła nazwę „Światło w ciemności” i była propagowana przez Austriackie Radio i Telewizję (ORF). Rok później patronat nad akcją objęli skauci austriaccy.
Każdego roku dziewczynka lub chłopiec, wybrani przez ORF odbierają Światło z Groty Narodzenia Pańskiego w Betlejem. Następnie Światło transportowane jest do Wiednia za pośrednictwem Austrian Airlines. W Wiedniu ma miejsce ekumeniczna uroczystość, podczas której Płomień jest przekazywany mieszkańcom miasta i przedstawicielom organizacji skautowych z wielu krajów europejskich.
Związek Harcerstwa Polskiego organizuje Betlejemskie Światło Pokoju od 1991 r. Tradycją jest, iż ZHP otrzymuje Światło od słowackich skautów. Przekazanie Światła odbywa się naprzemiennie raz na Słowacji raz w Polsce. Polska jest jednym z ogniw betlejemskiej sztafety. Harcerki i harcerze przekazują Światło dalej na wschód: do Rosji, Litwy, Ukrainy i Białorusi, na zachód do Niemiec, a także na północ – do Szwecji.
Dodano 22 grudnia 2019 o 6:34 przez Kazimierz Tomalik
